آره

برسنگ قبر من بنویسید خسته بود
اهل زمین نبود نمازش شکسته بود
برسنگ قبر من بنویسید شیشه بود
تنها از این نظر که سراپا شکسته بود
بر سنگ قبر من بنویسید پاک بود
چشمان او که دائماً از اشک شسته بود
بر سنگ قبر من بنویسید این درخت
عمری برای هر تیشه و تبر دسته بود
بر سنگ قبر من بنویسید کل عمر
پشت دری که باز نمی شد نشسته بود

آره

تنهایی های من پایانی ندارد

از دیروز تا فردا بر بوم دل تنهایی را نقش زده ام

تنهایی را ستوده ام

تنهایی را بوییده ام

تنها یی را در کنج دل نهاده ام

و اکنون از تنهاییهای دل می نگارم

خیلی تنهام-خیلی

خدا

خدا

بهترین دوست، خداست، او آن قدر خوب است که اگر یک گل به او تقدیم کنید دسته گلی تقدیمتان می کند و خوب تر از آن است که اگر دسته گلی به آب دادیم، دسته گل هایش را پس بگیرد.

* خداوند، گوش ها و چشم ها را در سر قرار داده است تا تنها سخنان و صحنه های بالا و والا را جست و جو کنیم.

* خود را ارزان نفروشیم، در فروشگاه بزرگ هستی روی قلب انسان نوشته اند: قیمت=خدا!

این همه خود را تحقیر نکنید، خداوند پس از ساختن شما به خود تبریک گفت.

* وقتی احساس غربت می کنید یادتان باشد که خدا همین نزدیکی است.

* یادمان باشد که خدا هیچ وقت ما را از یاد نبرده است.

* کسی که با خدا حرف نمی زند، صحبت کردن نمی داند.

* آنکه خدا را باور نکرده است، خود را انکار کرده است.

* کسی که با خدا قهر است، هرگز با خودش آشتی نمی کند.

* خدا بی گناه است در پروندۀ نگاهتان تجدید نظر کنید.

* آنکه  خدا را زندگیش سانسور کند همیشه دچار خود سانسوری خواهد بود.

* خدا از آنکه روزهایش بیهوده میگذرد، نمی گذرد.

* بیهوده گفته اند تنها «صداست» که می ماند، تنها «خداست» که می ماند.

* روزی که خدا همه چیز را قسمت کرد، خود را به خوبان بخشید.

* برای اثبات کوری کافیست که انسان چشم های نگران خدا نبیند.

* شکسته های دلت را به بازار خدا ببر، خدا، خود بهای شکسته دلان است

به چشم های خود دروغ نگوییم، خدا دیدنی است.

* چشم هایی که خدا را نبینند، دو گودال مخوفند که بر صورت انسان دهن باز کرده اند.

* امروز از دیروز به مرگ نزدیک تریم به خدا چطور؟

*اگر از خدا بپرسید کیستی؟ در جواب «ما» را معرفی خواهد کرد! ما بهترین معرف خداییم، آیا اگر از ما بپرسند کیستی؟ خدا را معفی خواهیم کرد؟

* وقتی خدا هست هیچ دلیلی برای ناامیدی نیست.

* آسمان، چشم آبی خداست، نگران همیشۀ من و تو.

* خداوند سند آسمان را به نام کسانی که در زمین خانه ندارند امضا کرده

خوندش خالی از لطف نیست!

نه آن لیلا ترین مجنون نه شیرینم نه فرهادم

فقط مثله تو غمگینم فقط مثله تو دلتنگم

اگر آبی تر از آبم اگر همزاد مهتابم

بدون تو چه بیرنگم بدون تو چه بی تابم

 گل عشق تو هستم شبنمم باش

دلم دنیای زخمه مرحمم باش

زدرد بی کسی قلبم شکسته

به شهربی کسی ها همدمم باش

دیروزبا یه دسته گل اومده بودبه دیدنم

با یه نگاه مهربون همون نگاهی که سالها

آرزوشو داشتم وازم دریغ میکرد گریه کرد

گفت دلش برام تنگ شده میخواستم

اشکاشو پاک کنم ولی نمی تونستم

فقط نگاهش کردم اون رفت

ولی سنگ قبرم خیس خیس بود...

 ابر بارنده به دریا گفت:

من نبارم تو کجا دریایی !

دریا در دلش خندید و گفت:

ابر بارنده تو خود از مایی !

لحظه رفتنی ست و خاطره ماندنی،

تمام ادبیات عشق را به یک نگاه می فروختم

اگر لحظه ماندنی بود و خاطره رفتنی ...

خیلی ها با کمک ستاره راهشون

و پیدا کردن و رفتن ستاره تا یادشه تو

سیاهی گم بوده ولی برای شادی راه

یافته ها باز هم با تمام وجود می درخشه؛

حتی از پشت ابر، حتی تو روشنی صبح ...

هیچگاه نگذار در کوهپایه های عشق

کسی دستت را بگیرد که احساس

می کنی در ارتفاعات آن را رها خواهد کرد

 بیاموزیم اگر ستاره نیستیم،

ابر هم نباشیم تا جلو درخشش

ستاره ها را بگیریم.