یک پائیز دوست داشتنی

حواست هست...

یک تابستان دیگر هم گذشت و هیچ معجزه ای نشد.

حالا باید دوباره دل خوش کنیم به آمدن پاییز،

یک پائیز خوش رنگ که زرد و نارنجی نباشد،

به پائیزی که دلت نگیرد و غروبش غم نداشته باشد،

و توی کوچه پس کوچه هایش بغض نباشد،

پائیزی که مهر وآبان و آذرش تو را یاد هیچ خاطره ی خیسی نیاندازد 

و دل کندنش آسانتر از دل بستنش باشد.

یک پائیز دوست داشتنی که شاید مال من و تو باشد،

میمانیم به امید پائیزی که...

نه از فاصله خبری باشد و نه از درد و نه از زخم...

نه از جنگ و نه از فقر...

به امید پائیزی که وقتی به آخر خط رسیدی جوجه ای

از جوجه هایمان کم نشده باشد.

حامد