معنای خداحافـظ، تا فردا بود

حــواسمــون بــاشـه

دل آدما

شیشـه نیست که روی آن

هــــــا کنیم


بعد با انگـــشت قـــ♥ ـلب بکشیم و

وایسیم آب شـــدنش رو تماشــــا کنیم

و کیـــــف کنیم


رو شیشه نـــازک دل آدمـــا

اگـــه قلبــــــ♥ ـــی کشیدی

باید مــــــــردونـه پـــــــاش وایســــتی

می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که :

پدر تنها قهرمان بود

عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد

بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود

بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند

تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند

تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود
و معنای خداحافـظ، تا فردا بود