قهر ها بهانه است
کسی که دوستت دارد،
برای ماندن در بین هزاران نقطه ی سیاه شب،
حتی اگر یک نقطه ی سپید بیابد،دلیلش می کند برای ماندن!
و کسی که می خواهد برود...
در سپیدی روز حتی اگر نقطه ای سیاه را هم نیابد
با انگشتش به گوشه ای اشاره می کند که انگار نقطه ای سیاه یافته...
کسی که رفتنی است
بگذار برود
رودخانه اگر عاشق دریا بود
عشقش را به چاه فاضلاب نمی داد
گاهی دلت از سن و سالت می گیرد
میخواهی کودک باشی
کودک به هر بهانه ای به آغوش غمخواری پناه می برد
و آسوده اشک می ریزد
بزرگ که باشی
باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی
یــــــــــــــــــــــــــــــاد بگیر
ﮔﺎﻫﻰ ...
ﺩﻟﺖ "ﺑﻪ ﺭﺍﻩ " ﻧﯿﺴﺖ!!
ﻭﻟﻰ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻰ ...
ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻣﯿﺰﻧﻰ ﺑﻪ " ﺁﻥ ﺭﺍﻩ " ﻭ ﻣﯿﺮﻭﻯ ...
ﻭ ﻫﻤﻪ،
ﭼﻪ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﻭﺭﺍﻧﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ..
ﮐﻪ ﺗــﻮ ..
" ﺭﻭﺑﺮﺍﻫﻰ !...."
سلام
ممنونم کژال جان
خیلی زیباست.واقعا همینطوره