آدمهای ساده را دوست دارم
همان ها که بدی
هیچ کس را باور ندارند
همان ها که
برای همه لبخند دارند
همان ها که
همیشه هستند
برای همه هستند
آدمهای ساده را
باید مثل یک
تابلوی نقاشی
ساعتها تماشا
کرد؛
عمرشان
کوتاهاست
بس که هر کسی از
راه می رسد
یا ازشون سوء استفاده می کند یا
زمینشون میزند
یا درس ساده نبودن بهشون می دهد
آدم های ساده
را دوست دارم
بوی ناب آدم می
دهند
به جرم وسوسه
چه طعنه ها که نشنیدی حوا
پس از تو
همه تا توانستند آدم شدند
چه صادقانه حوا بودی
و چه ریاکارانه آدمیم...
مدام می گفتی دوستت
ندارم ..
اشک
در چشمان من حلقه می زد ..
تو
می خندیدی و می گفتی دروغ گفتم ..
من
از دروغ هایت نمی ترسم ..
من
از آن می ترسم ..
که چوپان دروغگو نیز ..
روز
آخر راستش را گفت ..
اما
دیگر کار از کار گذشته بود
این شعرت واقعا حرف دل من بود
فک کنم منم الان چند وقتی هست که درس ساده نبودن رو یاد گرفتم
ولی هنوزم ادمای ساده رو دوست دارم هرچند خیلی وقته ندیدمشون!
با تشکر از نظر شما
عزیزم درسته خیلی وقته که ما دیگه آدمای ساده و خوبو کم میبینیم، ولی به نظر شما این میتونه دلیل این باشه که ما هم بریم دنبال درس ساده نبودن؟
البته از یه جهت خوبه چون حداقل طرف مقابلتو بهتر میشناسی و آینده افسوس سادگیتو نمیخوری.
91/03/02
همینقدر بهت بگم که همیشه زیادی در مقابل بقیه سادگی و انسانیت نشون دادم و دوستانی که دارم بینشون زندگی میکنم انقدر بی معرفت و نا رفیق بودن که امروز از فرط تنهایی ام اس گرفتم!
دیگه نمیخوام در مقابل گرگ صفتی بقیه انسان باشم!!
دوست خوبم پس عین خودمی
ولی بیا دلمونو خوش کنیم که تو اوج این تنهاییمون حداقلش خدارو داریم
من برات آرزوی سلامتی دارم
انشالله روزای خوبی منتظرت باشن