در تنهایی خود لحظه ها را برایت گریه کردم.
در بی کسیم برای تو که همه کسم بودی گریه کردم.
در حال خندیدن بودم که به یاد خنده های سرد و تلخت گریه کردم.ولی اکنون می خندم آری میخندم به تمام لحظه های بچگانه ای که به خاطرت، اشک هایم را قربانی کردم...