الهی

الهی! گفتی کریمم؛ امید برآن تمام است.

 که چون کَرَم تو در میان است، نا امیدی حرام است
الهی!

دانایی ده که از راه نیفتیم و بینایی ده تا در چاه نیفتیم.

 دست گیر که دستاویزی نداریم، بپذیر که پای گریزی نداریم

نه از آشنایان وفا دیده ام - نه در باده نوشان صفا دیده ام

ز نامردمی ها نرنجد دلم که - از چشم خود هم خطا دیده ام

به خاکستر دل نگیرد شراب من - از برگ چشمی بلا دیده ام

وفای تو را نازم ای اشک غم - که در دیده عمری تورا دیده ام

 

باشه قبول

رابطه ها مجازی شدن !

ولی...

ولی دردها که همچنان حقیقی اند.